ایده‌ها و روش‌های اشتغال‌زایی متناسب با تغییر شرایط باید ارتقا پیدا کنند. بازدهی پایین طرح‌های اشتغال‌زا در بسیاری از موارد ناشی از این است که با وجود تغییر مقتضیات زمان همچنان مدل‌های سنتی ایجاد شغل به حیات خود ادامه می‌دهند بدون آنکه توجهی به بازخوردها داشته باشند. یکی از شیوه‌های سنتی و معروف در سیاست‌گذاری اشتغال، پرداخت تسهیلات نقدی خرد به مردم با هدف خوداشتغالی است. این روش سال‌هاست که مورد توجه دستگاه‌های دولتی و کارآفرینان قرار دارد. اگرچه نفس این روش را به طور کامل نمی‌توان زیر سوال برد، اما همواره نگرانی‌هایی درباره میزان کارآمدی آن به ویژه احتمال انحراف تسهیلات وجود دارد.جواد یوسفی، ایده‌پرداز و مجری طرح «حامی دامدار» کارآفرینی است که توانسته با نوآوری در نحوه تخصیص تسهیلات به مردم، انحراف تسهیلات را به صفر و بازدهی آن را به حداکثر برساند. جواد یوسفی به دلیل دغدغه‌های شخصی طرح «حامی دامدار» و «حامی زارع» را که منجر به اشتغال ۲۰۰ نفر شده به روستاهای محروم سیستان و بلوچستان برده است. جواد یوسفی که برای اجرای ایده‌اش به همراه خانواده از تهران به زاهدان مهاجرت کرده است، می‌گوید: «اقتصاد روستا در ذات خود مولد است و اگر روستا شکل طبیعی خود را داشته باشد در هیچ امری نیازمند جایی خارج از جغرافیای خود نیست.»
بالانچ
عکس مجتبی حیدری
متن محمد حسین حیدری
اقتصاد روستا در ذات خود مولد است و اگر روستا شکل طبیعی خود را داشته باشد در هیچ امری نیازمند جایی خارج از جغرافیای خود نیست.
جواد در صفحه اجتماعی خود نوشته است « می‌گردم به دنبال گمشده‌ها. مناطق محروم و مناطق روستایی لوکیشن اختصاصی من است.» او این روزها در کنار مردم سیستان و بلوچستان قدری آرام گرفته است. مردم او را بالانچ میدانند. بالانچ در زمان بلوچی کسی است که در مسیر هدفش ثابت قدم است.
آشنایی با اهالی روستا و اعتماد‌سازی، مهمترین و سخت‌ترین بخش کار است. او مسجد را پایگاه این کار می‌داند.
شیوه تدریس و آموزش مهندس جواد، ساعت‌های طولانی کلاس‌های آموزشی را برای روستاییان لذت‌بخش کرده است.
آینده کودکان سیستان، دغدغه همیشگی مهندس جواد است، او در پایان کلاس‌های آموزشی با نوجوانان به صورت صمیمی، در خصوص آینده روشن دامداری علمی و نوین گفتگو می‌کند؛ نکته مهم این است که آنها نیز او را باور دارند.
گوش دادن به درد د‌ل‌های مردم و ارائه راهکار برای خارج شدن از شرایط سخت اقتصادی و تشویق مردم به مشارکت در طرح حامی دامدار، بخشی از کارهای روزانه مهندس جواد است.
محل نگهداری دام در گذشته، شرایط مناسبی برای پرورش دام نداشت، مردم با توضیح و توجیه مهندس دست به کار ساخت جایگاه دام در منازل خود شدند. طراحی منحصربه فرد جایگاه‌های دام مطابق با معماری بومی منطقه سیستان از ایده‌های آقای مهندس است.
منطقه سیستان به دلیل خشکسالی و کمبود آب برای کشت خوراک دام مناسب نیست، اما بیابان‌های سیستان پر از خارهای خودرو است که می‌تواند بخشی از خوراک دام را تأمین کند.
آقای یوسفی با همراهی دامپزشک در سرکشی‌های روزانه به بره‌های تازه متولد شده، رسیدگی می‌کنند تا از بیماری‌ها و آلودگی‌های احتمالی دام جلوگیری کنند.
پروار کردن بره‌های تازه متولد شده، فرصتی مناسب برای درآمدزایی مردم است.
آموزش مسائل بهداشتی و درمانی دام به صورت عملی توسط مهندس جواد نیز در جایگاه نگهداری دام انجام می‌شود تا دامدار در این بخش بتواند بدون نیاز به حضور مداوم دامپزشک، بیماری‌های دام را کنترل کند.
آگاه کردن دامداران از علم روز و شرایط نگهداری از وظایف خانم دامپزشک است که با سرکشی به جایگاه‌ها به صورت عملی به آنها آموزش داده می‌شود.
بررسی سلامت دام‌ها، تشخیص بیماری و تحویل داروهای تخصصی دام به صورت روزانه انجام می‌گیرد.
مهندس جواد به همراه یک دامپزشک، روزانه به جایگاه‌های دام، سرکشی می‌کنند و در خصوص شرایط نگهداری به دامداران توضیحات لازم را می‌دهند.
«بیتال» نوعی بز است که به صورت آزمایشی در روستای علی‌آخوند توسط آقای علی پیری نگهداری می‌شود تا در صورت موفقیت در پرورش این مدل، طرح تکثیر آن در منطقه سیستان آغاز شود.
تأمین علوفه از خارج استان، هزینه گزافی را به دامداران تحمیل می‌کند. آقای یوسفی پس از مشورت با مهندسین کشاورزی به این جمع‌بندی رسیدند که از ظرفیت‌های جنوب استان نیز استفاده کنند. او با حضور در منطقه بَمپور شهرستان ایرانشهر، طرح حامی زارع را با روستاییان مطرح کرد که با استقبال خوبی روبرو شد.
طرح حامی زارع به روستاییان بخش بلوچستان کمک می‌کند تا آنها نیز از شرایط خوب اقتصادی بهره‌مند شوند، کشاورزان در سنین مختلف در کلاس‌های توجیهی و آموزشی مشارکت دارند.
در منطقه بمپور به دلیل فراوانی آب‌های زیرزمینی و شرایط مساعد کشت، با مدیریت صحیح و بهینه مصرف آب، بیش از صد هکتار از اراضی کشاورزی منطقه را زیر کشت ذرت و یونجه برده‌اند.
آقا جواد شانه به شانه مردم برای آباد کردن زمین هاشان تلاش می‌کند
خانواده آقای یوسفی در زاهدان زندگی می‌کنند. آخر هفته‌ها، فرصت مناسبی برای اوست تا در کنار آنها باشد. مشغله رسیدگی به امور دامداران آن‌قدر زیاد است که جواد حتی در فرصت کوتاهی که با خانواده می‌گذراند نیز مجبور به پیگیری آنهاست.
شرایط مناسب جایگاه و نگهداری اصولی دام‌ها در منازل روستاییان این فرصت را ایجاد کرده تا کودکان با خیال آسوده با بره های تازه متولد شده بازی کنند.
از نظر جواد یوسفی، بچه‌ها مهمترین سرمایه سیستان و بلوچستان هستند و برای آینده و لبخند آنها باید تلاش کرد.
حضور دائم و همراهی مهندس جواد، نور امید را در دل مردم روستانشین زنده کرده است.
کفاشی، خیاطی، شرکت تبلیغاتی، عکاسی صنعتی و ... هیچ‌کدام نتوانست روح نا آرام مهندس جواد یوسفی را راضی کند، او اکنون در سیستان و بلوچستان گمشده‌اش را یافته و نظاره‌گر افق‌های پیش روست.
لبخند و نشاط کودکان نبض زندگی خانواده‌هاست که در صورت عدم توجه به آینده این کودکان، زندگی اجتماعی سیستان و بلوچستان به خطر خواهد افتاد.
نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !
ارسال دیدگاه