منبر در انحصار محراب مسجد‌ها نیست، فقط کافی است کار و جای درستش را پیدا کنی آن وقت هرکجا که بنشینی و حرفت، حرف باشد، دورت حلقه می‌زنند و منبر شکل می‌گیرد؛ حتی بدون دعوت. کار و جای درست برای سید محمدحسین اخوان، روستایی بود که تابه‌حال اسمش را نشنیده بود. اصلاً قرار نبود منبری آنجا شکل بگیرد. سفر تبلیغی نبود که دعوت‌نامه‌ای باشد و استقبالی، صرفاً گذر اتفاقی بود وسط یک سفر تفریحی که منجر شد به ماندگارشدن در روستا.

13 سال از حضور غیر منتظره طلبه جوان در روستای «رامشه» می‌گذرد. حالا محمدحسین که زمانی در حکم مهمان ناخوانده‌ بود، خود را یک «رامشه‌ای» می‌داند و چنان تعصب روستایش را می‌کشد که گویی هیچ تلخی و ترشی ندیده‌است. محمدحسین اخوان، روحانی روستای رامشه یک تفاوت بزرگ با بقیه هم‌لباس‌هایش دارد، او تلاش می‌کند با مردم زندگی‌کند. همین. لازم باشد مهدکودک تاسیس می‌کند یا زورخانه یا یک مجتمع فرهنگی می‌سازد، نه به تنهایی که با همراهی مردمی که دست خدا با آنهاست.