راحله 16 ساله، در 13 سالگی ازدواج کرده و یک دختر یک ساله دارد، او می گوید ازدواج کردن در سن کودکی ظلمی است که پدرها و پدربزرگ‌ها به بچه‌ها می‌کنند. او روزها زیاد کار میکند و شب ها هم گریه‌ی بچه اش نمی گذارد بخوابد، تنها خواسته‌اش این است که در طول شبانه روز یک ساعت تنها باشد تا بتواند استراحت کند.

مریم 16 ساله، در 14 سالگی ازدواج کرده و الان باردار است، او می‌گوید تمام رویا و آرزوهایش مرده است. به او هیچ وقت اجازه درس خواندن نداده‌اند. بی سوادی عذابش می دهد و احساس شرمندگی می کند. تنها امیدی که دارد این است که کسی صدایش را بشنود و مشکلات دختران روستا را حل کند تا دخترش که دو ماه دیگر به دنیا می آید سرنوشتی شبیه او نداشته باشد.

الهام 24 ساله در 16 سالگی ازدواج کرده و الان سه فرزند دارد، او تا کلاس اول بیشتر درس نخوانده و بعد از آن به انتخاب خانواده مجبور شده ازدواج کند، دختر بزرگش، فاطمه، 8 ساله است و هنوز به مدرسه نرفته است. الهام دوست ندارد سرنوشت او برای دخترش هم تکرار شود، او می گوید اگر در روستا مدرسه اختصاصی برای دختران ساخته نشود، فاطمه نمی‌تواند به مدرسه برود و مجبور می شوم او را به زودی شوهر دهم.

لیلا 15 ساله، در 12 سالگی ازدواج کرده است، او تا پیش از ازدواج درکی از زندگی مشترک نداشته است و به این دلیل که ازدواج در کودکی فرهنگ رایج روستا است و راه فراری هم وجود ندارد، مجبور می شود ازدواج کند. لیلا از وقتی که یادش می‌آید قالی بافی می کرده و حالا هم برای پدرشوهرش قالی می بافد و در مقابل دستمزدی هم نمی گیرد. او مجبور است این شرایط را تحمل کند.

ثریا 17 ساله، در 16 سالگی تحت تاثیر فرهنگ روستا تن به ازدواج داده است. به خاطر اینکه مجبور به ازدواج با کسی که پدرش انتخاب می کند، نشود، با پسر مورد علاقه اش فرار می کند تا خانواده ها به ازدواج آنها رضایت دهند. فرزند او سه ماه دیگر به دنیا می آید و همسرش در شهر دیگری مشغول به کار است.

سارا 22 ساله، یک بار در 13 سالگی ازدواج کرده و طلاق گرفته و بار دوم در 17 سالگی با یک فرد معتاد ازدواج کرده و دوباره طلاق گرفته و حالا به خانه پدری بازگشته است. او آرزو دارد که باستان شناس شود اما می داند با شرایط موجود هیچ وقت به آرزویش نمی رسد.

سیما14 ساله، در 13 سالگی ازدواج کرده است. هرگز همسرش را دوست ندارد چون به زور با او ازدواج کرده است. سیما ازدواج را جهنمی می داند که در آن گرفتار شده است. آینده‌ای که خودش انتخابش نکرده را دوست ندارد. او می گویدآرزوهایش هیچ شده است و فقط می خواهد بقیه دختران روستا به آرزوهایشان برسند.

پریسا 15 ساله، در 13 سالگی ازدواج کرده، او می گوید روستا مدرسه دخترانه ندارد، مردم روستا دوست ندارند دخترانشان در کنار پسرها درس بخوانند به همین دلیل دختران از مدرسه رفتن محروم می شوند. پریسا تنها دانش آموز دختر کلاس ششم بوده، و به خاطر همین دیگر اجازه نداده اند درس بخواند و او را مجبور کرده اند که ازدواج کند. او هیچ آرزویی ندارد و آینده را ترسناک می بیند.