۸ ماه است که دیگر نمی‌دود. صبر ایوب یک روز سرآمد. نه به این خاطر که حق خودش لگد مال شد. برای اینکه طلای مسلم را از گردن ایران ربودند. ایوب در مسابقات برون مرزی، سهمیه پاراآسیایی جاکارتا ۲۰۱۸ را کسب کرد اما به مسابقات اعزام نشد. در خانه تلویزیون را روشن کرد اما دید ورزشکاری که سهمیه ایوب را مصرف کرد، در پرتاب وزنه ششم شد و رکورد دونده‌ای که مدال طلا را در ماده ۴۰۰ متر گرفت، فقط دو ثانیه از آخرین رکورد ایوب ۲ ماه پیش از آغاز مسابقات جاکارتا بهتر بود. ایوبقردویی  ۵ سال است که می‌دود. دوبار قهرمان دوی سرعتی نابینایان و کم‌بینایان کشور شد و خودش را در آستانه طلای آسیا قرار داد در حالی که شغل و درآمدی نداشت. ایوب در عوض همه نداشته‌هایش، ‌تراب فرزین‌نیا را به عنوان مربی، رفیق و برادر کنار خود می‌دید. تراب ریٔیس هیات دو و میدانی چالدران است اما پشت میز نمی‌نشیند. او می‌گوید اگر ایوب فقط شغل و درآمد ثابتی داشته باشد و برای حداقل‌های زندگی لنگ نزند، بی‌بروبرگرد طلای المپیک۲۰۲۱ را برای ایران صید می‌کند. هر کس در ارتفاع آذربایجان و مخصوصا چالدران بدود، خود به خود ۲ ثانیه از همه رقبا پیش است. ایوب در کودکی به بیماری نادری مبتلا شد و برای حفظ چشم چپ، پزشکان چشم راستش را تخلیه کردند. چشم چپ هم ۵۰ درصد بینایی دارد.