استفاده از علم روز کشاورزی، بهره‌گیری از آبیاری قطره‌ای به جای شیوه سنتی غرقابی و تنوع بخشی به محصولات تولیدی از جمله مهمترین عواملی است که سوددهی بالا و موفقیت را برای کشاورزان رقم می‌زند. محسن کاظمی، کشاورز و باغدار اهل خمین با التزام به همین اصول توانسته در حرفه خود موفق باشد و سود خوبی کسب کند. او تولیدکننده نمونه زعفران در کشور است و در کنار آن، به پرورش گل رز، خیار، انگور و ... می‌پردازد. او همچنین یک ماست‌بند حرفه‌ای است و درآمد سرشاری از این محل کسب می‌کند. محسن کاظمی سوابق فعالیت‌های تولیدی‌اش را این‌گونه تشریح می‌کند: «25سال است که در شهرستان خمین به کار کشاورزی و تولید مشغولم. 10 سال تولیدکننده گل گلایل بودم اما واردات بی رویه باعث شد، رها کنم و به سراغ تولید رز سیاه و سفید بروم. سال 93، 100 هزار شاخه گل رز تولید کردم که سود حاصل از فروش آن بالغ بر 60 میلیون تومان بود. پرورش رزها را به صورت گلخانه‌ای انجام می‌دهم، سال 91، با صرف 120 میلیون تومان گلخانه را برپا کردم، انصافا راضی هستم و ارزشش را داشت. مصرف آب در کشت گلخانه‌ای 90 درصد کاهش می‌یابد، اگر این کار را نمی‌کردم با توجه به مشکل کم‌آبی، نابود می‌شدم، همچنان که همکاران من که به کشت غرقابی اصرار داشتند، همه چیزشان از بین رفت، آن‌هایی هم که باقی ماندند درآمدشان یک دهم من است.»
---
در خمین می‌توانیم بهترین گل‌ها را تولید کنیم
او درباره مشکلات تولیدکنندگان گل در کشور می‌گوید: «واردات بی‌رویه گل از خارج، سم مهلکی است. برای واردات هر شاخه گل رز از هلند کمتر از یک دلار، ارز از کشور خارج نمی شود. این در حالی است که در خمین می‌توانیم بهترین گل‌ها را تولید کنیم و نگذاریم ارز حاصل از فروش منابع طبیعی از کشور خارج شود، ما همان گل را به ازای هر شاخه هزار تومان می‌توانیم به بازار عرضه کنیم. بازاریابی هم مشکل دیگر ماست، گل را به دلال شاخه‌ای هزار تومان می‌فروشیم اما تا به دست گل فروش برسد قیمتش می‌رسد به 7 هزار تومان.»
تولید زعفران، عرصه دیگری است که آقای کاظمی به آن اشتغال دارد، او در این باره خاطرنشان می‌کند: «طی 4 سالی که زعفران تولید می‌کنم، 3 بار به عنوان تولیدکننده نمونه زعفران در کشور انتخاب شده‌ام. تولیدکنندگان زعفران در مشهد در هر هکتار بین 6 تا 7 کیلو زعفران برداشت میکنند اما من توانستم در هر هکتار 14 کیلو گرم زعفران برداشت کنم. علت این اتفاق هم چیزی نیست جز عمل به اصول علمی و کارشناسی تولید این محصول. در سال 93 سود حاصل از برداشت زعفران نزدیک به 70 میلیون تومان بود.»
سومین عرصه سودآوری آقای کاظمی کمی متفاوت از پرورش گل رز و تولید زعفران است. او 17 سال قبل در حاشیه گلخانه و باغ‌هایش بزرگترین کارگاه ماست‌بندی سنتی منطقه را راه‌اندازی کرده است. محسن کاظمی در این باره می‌گوید: «سالانه 70 تن ماست تولید می‌کنم و سود حاصل از آن بیش از 50 میلیون تومان در سال است. 17 سال است که هفته‌ای یک بار خودم ماست‌ها را با نیسان از خمین به تهران می‌آورم و می‌فروشم. گوشه خیابان، جا و مشتری های ثابتی دارم، 7 صبح که می‌رسم تهران تا ساعت 10 صبح همه ماست‌ها به فروش رفته است.» این کشاورز موفق، کمبود نقدینگی و ارائه نشدن تسهیلات با سود پایین را مشکل اصلی خود می‌داند و می‌گوید: «25 سال است که تولیدکننده هستم اما در این مدت حتی یک‌بار هم وام حمایتی با سود مناسب دریافت نکرده‌ام، جهادکشاورزی حتی یک ریال هم به من وام نداده است، همه وام‌هایی که برای راه‌اندازی گلخانه و توسعه کار کشاورزی دریافت کرده‌ام، از موسسات بانکی متفرقه و با سود 28 درصد بوده است.»
به من می‌گویند چرا اینقدر حرص می‌زنی؟!
آقای کاظمی در ماست‌بندی‌اش برای 4 نفر و در گلخانه‌اش برای 3 نفر اشتغالزایی کرده است. او همچنین در فصل برداشت محصول زعفران به مدت 60 روز برای 40 نفر اشتغالزایی می‌کند. محسن کاظمی درباره علت سخت کوشی‌اش می‌گوید: «من از 8 سالگی روی پای خودم ایستادم و کشاورزی کردم. اگر یک روز کار نکنم، بیمار می‌شوم. 5 صبح شروع می‌کنم به کار تا ساعت 10 شب. پسرم و دو دخترم نیز در کار ماست‌بندی و اداره گلخانه خیلی کمکم میکنند. برخی‌ها به من می‌گویند چرا اینقدر کار می‌کنی؟ می‌گویند اگر راضی نمی‌شوی این زمین‌ها را بفروشی و در تهران ملک بخری یا پولش را بگذاری در بانک و سود بگیری، لااقل اینقدر خودت را به سختی نیانداز. آن‌ها به اشتباه فکر میکنند که من برای این دنیا حرص می‌زنم اما این‌طور نیست، عقیده من این است که هر چقدر آبادانی برای مملکت ایجاد کنیم، باقیات و صالحات است، انسانی که کار نکند، چه جور مسلمانی است؟ گیرم که در تهران ملک خریدم و قیمتش ترقی کرد، خب چه خدمتی کرده‌ام به مملکت؟ فقط با تولید می‌توان خدمت کرد.
چرا یک جوان باید از کار در ماست‌بندی خجالت بکشد؟!
او می‌افزاید: «متاسفانه فرهنگ کار در کشور تضعیف شده و خانواده‌ها فرزندانشان را در مساله کار درست تربیت نمی‌کنند. نمی‌دانم چرا یک جوان خجالت می‌کشد ماست‌بندی راه بیاندازد و سالی 50 میلیون تومان سود کند؟ چه اشکالی دارد؟! شاید باورتان نشود اما در همین مزارع من کار هست اما کارگر نیست! همه دنبال پشت میزنشینی هستند، مگر از پشت میزنشینی چقدر می‌تواند درآمد کسب کرد؟ در زمستان اختلاف دمای بین داخل گلخانه با محیط بیرون حدود 60 درجه سانتی‌‌گراد است اما من دست از کار نمی‌کشم، عاشق طبیعتم.» کشاورز موفق اراکی درباره برخی اظهارنظرها مبنی بر مزخرف‌بودن خودکفایی و سرمایه‌گذاری در کشاورزی، خاطرنشان می‌کند: «چطور ممکن است کسی علیه تولید داخل حرف بزند؟ اگر منظورشان این است که با توجه به کم آبی باید کشاورزی را تعطیل کنیم، باید از آن‌ها بپرسیم چرا صورت مساله را پاک میکنند؟ به جای تعطیل‌کردن کشاورزی باید به کشاورزان کمک کرد تا آبیاری قطره‌ای را جایگزین روش غرقابی کنند، در این صورت تولیدات چند برابر و مصرف آب تا 90 درصد کاهش می‌یابد. البته از کسانی که خودشان دلال واردات از خارج هستند، انتظاری نمی‌رود که برای نابود کردن کشاورزی مملکت، کاری انجام ندهند.»
نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !
ارسال دیدگاه